محمد حسن رحيميان يكي از اعضاي دفتر امام نقل مي‌كنند: در جلسه‌اي در منزل مرحوم حاج احمد آقا خدمت مرحوم معلم رسيدم و موضوع اطلاعيه مورخ ۷۵/۱۱/۲۱ امام را همراه با چند مورد مشابه برشمردم و از راز و رمز آنها پرسيدم. ايشان فرمود مي‌خواهي بگويي امام علم غيب داشت؟ نه هرگز! عرض كردم پس قضيه چيست؟ فرمود: (نقل به مزمون) اينها نتيجه اخلاص امام بود. امام تصميمي را اتخاذ مي‌كرد مطلبي بر زبان و قلمش جاري مي‌شد كه اگر علت و رمز آن در همان زمان از ايشان سؤال مي‌شد پاسخي نداشت ولي بعداً معلوم مي‌شد كه منطبق با واقع و درست بوده است
آقاي رحيميان در ادامه مي‌گويند: از پاسخ آقاي معلم ذهنم به حديث معروف «من اخلص لله اربعين يوما فجر الله ينابيع الحكمه من قلبه علي لسانه» هركه چهل روز براي خداوند اخلاص ورزد، خداوند چشمه‌هاي حكمت را از قلب و زبانش جاري سازد، منتقل شد و متوجه اين نكته شدم كه اگر چهل روز خالص بودن، سرچشمه‌هاي حكمت را از قلب به زبان جاري مي‌سازد، به طريق اولي امام كه به يك عمر اخلاص و براي خدا بودن آراسته بود، مي‌تواند از چنين امدادهاي الهي و جوشش‌هاي فرزانگي و حكمت برخوردار باشد و ده‌ها سال مجاهده با نفس و جهاد در راه خدا به طور يقين هدايت الهي را در شناخت راه‌هاي درست براي او فراهم مي‌سازد كه: «والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا»
برگرفته از رحيميان محمد حسن. اگر پيشگويي آيت الله خميني را جدي مي‌گرفتيم. ماهنامه پاسدار اسلام. ۱۳۸۲. ص ۲۹